Gesetteld in Wanaka, klaar voor de sneeuw

Hellow wijnegem massive,

Eerste reactie bij sommigen zal zijn, ah hij leeft toch nog.

De voorbije maand is er niet echt superveel gebeurd. Na het vertrek van ons mama en tante els, heb ik koers gezet naar Wanaka om een jobke te zoeken en een deftig onderkomen voor de winter. Dat rondtoeren met ons gedrieën was trouwens de max.

Het vriest hier nu elke nacht en de eerste pakken sneeuw zijn hier al gevallen op de omliggende toppen. Toen ik hier aankwam in wanaka moest ik zo snel mogelijk een job vinden want mmne portemonnee begon leeg te geraken. Al snel kreeg ik te horen dat er niks maar dan ook niks te werken viel hier, locals zeiden dat het nog nooit zo kalm is geweest hier, tis overal een beetje crisis blijkbaar.

Na een paar nachten goedkoop (in mn buske) slapen was er dan toch één hostel in het dorp dat nog welgeteld één iemand wou aannemen om te housekeepen voor accomodatie. Drie uur per dag beddekes opmaken voor gratis slaapplaats, ik was ff gered.
Nu kon ik me rustig voorbereiden op de grote clash tussen al die backpackers die hier gestrand waren, opzoek naar een job. Nu dien hostel was redelijk fun in den beginne, maar begon al snel op mn zenuwen te werken. Waarom? Wel, ik en negen anderen van het cleanteam sliepen op een kamertje van vijf op vijf, in stapelbedden. Nie iedereen was er zo hygiënisch als ik:), dus de 'stank' was er soms echt niet meer te harden (en buiten mezelf was er nog éne kerel, de rest allemaal jone deernes, dus tzijn niet altijd de jongens die de vetzakken zijn) , bijkomende dat meer dan den helft blijkbaar nog geld genoeg had om zich iederen avond stevig klem te trekken in de bar van de hostel. Een paar keer werd ik wakker met een overgeefluchtje dat voorbij mn beddeke kwam gevlogen. Nog eraan toe te voegen dat de raam van onze kamer uitkwam op de voorgenoemde bar.

Iedere dag leverde een busmaatschappij, die samenwerkt met de hostelorganisatie, een vloot nieuwe jonge adolescenten af. Super jong dat die zwijnen waren, eerste keer onsnapt aan het ouderlijke juk, allen scheef in de bar van de hostel, elke dag tot diep in de nacht. Den deze begon dus stillekes aan zn geduld te verliezen. De moraal begon naar diepere oorden te neigen, jobs waren nog steeds 'far out of sight' om over geld maar te zwijgen. Zo gingen er een aantal weken voorbij. Ondertussen was ik al goede vrienden geworden met een schotse madam dus samen zijn we dan op enkele dagtripkes geweest naar oa queenstown hier ni veraf.

Nu, om deze toch niet al te vette storie een wending te geven, heb ik toch bijzonder goed nieuws. Ik heb ondertussen een job en een eigen huis. En tis nog nie vant minste zene! Een tweetal weken geleden verscheen er in het lokaal bladje een annonske van een koppel, eigenaar van een motel net buiten het centrum van wanaka. Ze waren op zoek naar twee singles die bereid waren om voor het hele seizoen in het managers huis te komen wonen daar ze verhuist waren naar een verder gelegen woonst en niet permanent meer op het motel konden toezien. Ik en die schotse zijn nu net een paar dagen verhuisd en proberen ons aan te passen aan luxe, stilte, een eigen stekkie. We hebben elk ons eigen kamer met kingsize bed, zalig! Onze taak hier is dat een van ons hier constant een oogje in het zeil moet houden wanneer de eigenaars weg zijn, weekends en 's avonds in de week. Het ergste dat er kan gebeuren is dat er iemand komt klagen over een kapotte lamp. Tijdens het weekend staan we in voor het kuisen en prepareren van de kamers als er gasten uitchecken uit een van de elf :) kamers, toffe is dat we daar voor betaald worden en het huis verniet mogen betrekken. Belangrijkste is dat ik tijdens de week alle dagen ga kunnen snowboarden zonder het gedacht te moeten gaan zwoegen om mn dure appartement of hostel te financieren. Mne skipas en al mn gerief heb ik al, dus tis enkel de naft en mn eten dat geld ga kosten, cheers!!!!!!!! Btw we got the free internet, aai…
Tis morge verkiezingen als ik me niet vergis, dus vervul uw plicht en stem verstandig!!! :) Voor de rest gebeurt er niet al te veel heb ik vernomen, tis naart schijnt redelijk goe weer bij jullie, rond de twintig graden. Ik mis de zomer eigenlijk al wel een pak. Een jaar zonder winter vormt een makkelijke aanpassing, maar nu de koude hier zn intreden doet moet ik toch al eens geregelderwijs naar de snotvod grijpen, nog 21 dagen en de skigebieden openen de ‘deuren’. ’t Begint te kriebelen ze.

Stevige linker en allemaal nen dikke knuffel uit Nieuw Sneeuwland ,
Laurens